Το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του Περιβαλλοντικού Γραμματισμού διαμορφώνεται σύμφωνα με τις ανάγκες, τα ενδιαφέροντα και τις ιδιαίτερες απαιτήσεις των ενηλίκων εκπαιδευομένων με σκοπό να διερευνηθούν οι λειτουργίες και οι σχέσεις ανθρώπου, κοινωνίας, φύσης και να επαναδιαμορφωθούν κοινωνικές στάσεις και αξίες μέσα από καινοτόμες παιδαγωγικές πρακτικές. Όπως ορίζεται στο πρόγραμμα σπουδών, οποιοδήποτε περιβαλλοντικό ζήτημα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο διδασκαλίας ενώ η ποσότητα των θεμάτων που θα εξεταστούν δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, εφόσον κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας αναπτύσσονται βασικές έννοιες και προβληματισμοί που απορρέουν από το διεπιστημονικό πεδίο του περιβάλλοντος.
Τα περιβαλλοντικά θέματα προς μελέτη είναι:
– Οικοσυστήματα – Σχέσεις αλληλεπίδρασης
– Φυσικοί πόροι
– Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
– Έννοια της Αειφορίας
– Εξοικονόμηση ενέργειας
– Υπερκατανάλωση
– Διαχείριση απορριμμάτων-Ανακύκλωση
– Ατμοσφαιρική ρύπανση
– Όξινη βροχή
– Φαινόμενο θερμοκηπίου
– Τρύπα του όζοντος
– Εξαφάνιση των ειδών
– Αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού
– Γεωργία και περιβάλλον
– Υγρότοποι
– Διατροφή: Βιολογικά προϊόντα, συστατικά και επισήμανση τροφίμων.
Η διαπραγμάτευση και η σύνδεση των περιβαλλοντικών αυτών ζητημάτων με ανάλογα δημοσιεύματα στον τύπο, με την καθημερινή ζωή των εκπαιδευομένων, τα προβλήματα και τα θέματα που απασχολούν την τοπική κοινωνία, έχει σαν αποτέλεσμα την έγερση του ενδιαφέροντος και την ενεργό συμμετοχή των εκπαιδευομένων.
Η μέθοδος Project αποτελεί τη γενικότερη στρατηγική/πλαίσιο ενώ οι επιμέρους διδακτικές μέθοδοι που ακολουθήθηκαν είναι :
Συζήτηση, Εποπτική παρουσίαση ( προβολή video ή παρουσίαση ppt με βιντεοπροβολέα), Καταιγισμός ιδεών, Χαρτογράφηση εννοιών, Ανάλυση και διασαφήνιση αξιών, Παιγνίδι ρόλων, Περιβαλλοντικά παιχνίδια (δημιουργία και λύση σταυρόλεξων κρυπτόλεξων, κρεμάλας περιβαλλοντικού περιεχομένου, που λειτουργούν και ως μια μορφή ανακεφαλαίωσης), Μελέτη περίπτωσης, Βιβλιογραφική έρευνα, Έρευνα δράσης, Επισκόπηση, Μελέτη στο πεδίο, Συνέντευξη και Δημιουργία κολάζ.
Η ποικιλία διδακτικών μεθόδων κρίνεται απαραίτητη γιατί καλύπτει τα ενδιαφέροντα, τις διαφορετικές ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των εκπαιδευομένων που αποτελούν μια ανομοιογενή ομάδα τόσο από ηλικιακή άποψη όσο και από επίπεδο γνώσεων και δεξιοτήτων.